بررسی تأثیر دانه ی شنبلیله و بذر کتان برگُرگرفتگی حاصل از یائسگی

چکیده زمینه و هدف: گُرگرفتگی، شایع ترین مشکل زنان یائسه است. یکی از درمان های جایگزینی مطرح، فیتواستروژن ها هستند، بنابراین محققین برآن شدند که پژوهش حاضر را با هدف بررسی تأثیر دانه ی شنبلیله و بذر کتان بر شدت و دفعات گُر گرفتگی انجام دهند. مواد و روش ها: طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده60 زن یائسه که با شکایت گُر گرفتگی به درمانگاه های شهر اراک مراجعه کرده بودند به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه اول روزانه 6 گرم دانه ی شنبلیله و به گروه دیگر 25 گرم بذر کتان به مدت 4 هفته ی متوالی داده شد. عدم قاعدگی در 12 ماه اخیر، داشتن فشارخون طبیعی، عدم مصرف داروهای ضداضطراب، ضدافسردگی، هورمون های استروژن پروژسترون در 6 ماه اخیر، آنتی کوآگولانت ها، داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و عدم ابتلا به آسم و آلرژی معیارهای ورود به مطالعه بودند و معیارهای خروج از مطالعه شامل: عدم مصرف صحیح داروهای گیاهی، ایجاد تحریکات پوستی و حساسیت به داروها و تغییر محل زندگی بودند. در آغاز مطالعه، هفته ی چهارم و هفته ی هشتم، شدت و دفعات گُر گرفتگی بررسی و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: شدت گُر گرفتگی در هفته ی هشتم در گروه بذر کتان 389/1 (614/1 و 163/1) و در گروه بذر شنبلیله 767/1 (992/1 و 541/1) بود. دفعات گُر گرفتگی در هفته ی هشتم در گروه شنبلیله با میانگین 149/1 (373/ 1 و 926 /0) و تعداد گُر گرفتگی در گروه بذر کتان با میانگین 322/1 (542/1 و 102/1) به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بذر شنبلیله و بذر کتان تعداد و شدت گُر گرفتگی زنان یائسه ی مورد مطالعه را کاهش داده است اما برای استفاده از مکمل های گیاهی به پژوهش های با تعداد نمونه بیش تر و در سایر مناطق نیاز است.